Az sonra okuyacağınız yazıyı uzun zaman önce yazdım fakat sitede paylaşmadığımı farkettim… İyi okumalar.

Şiir ve resim arasında bir bağlantı kurduğumu söylesem sanırım çok garip olmaz… Şöyle izah edeyim.

Resim yaparken nasıl hayal gücünüzü aktardığınız bir tuval varsa, şiirde de bir ressamın fırça darbeleri gibi iz bırakan kelimeler yer alıyor. O güçlü betimlemeler ile karşılaştığımızda anlatılmak istenenin ifade edilme biçimi etkiliyor bizi…İçimden geçenleri kırk yıl düşünsem karşı tarafa böyle aktaramam. İşte bunu gerçekleştirebildiğin anda şair oluyorsun. O şairlerden biri de Turgut Uyar.

Onun için oğlu ölümünün ardından şöyle demiş: “Sevmek ve içmek, ikisini de sonuna kadar kullandı. Ama sevdiği için değil, içtiği için öldü”.

Yapı Kredi Yayınları tarafından 19. baskısı yapılan kitabı Bedirhan Toprak hazırlamış. 108 sayfa. İçerisinde harika şiirler var. Sizlere tavsiyem ister evde, ister dışarıda yanınıza bir kahve alın, rahat bir koltuk seçin ve kendinizi dizelerin dünyasına bırakın. Göreceksiniz… 

 

“Şimdi akşam olur, sular buruşur

Bir yastığa baş koyarım güvertede.

Hangi dilden olursa, bir şarkı isterim

İçimde kırık dökük besteler dolaşır.

Kalbim avucumdadır artık,

Bir sahilden sesler gelir, kaybolur

Uzun uzun nefes alır sular

Uzun uzun ağlamak isterim…”

“İlaç milaç bok püsür şuramda bir şey var

Sahiden bir şey var haykırmadan anlatamam.”

“Ne kadar sürebilir ölümün en son düşünülmesi gereken bir kurtuluş olduğu…”

 

GÖĞE BAKMA DURAĞI

İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım

Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından

Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından

Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar

Bu evleri atla bu evleri de bunları  da

Şu aranıp duran korkak ellerimi tut

Göğe bakalım

Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım

İnecek var deriz otobüs durur ineriz

Herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum

Bu karanlık böyle iyi afferin Tanrıya

Herkes uyusun bir seni uyutmam birde ben uyumam

Hırsızlar polisler açlar toklar uyusun

Nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda

Herkes yokken biz oluruz biz uyumıyalım

Beni bırak göğe bakalım

Tuttukca güçleniyorum kalabalık oluyorum

Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım

Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi

Sayısız penceren vardı bir bir kapattım

Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor

Seni aldım bu sunturlu yere getirdim

Bana dönesin diye bir bir kapattım

Şimdi otobüs gelir biner gideriz

Durma kendini hatırlat

Dönmiyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç

Bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin

Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat

Durma göğe bakalım

 

İLKYAZ MI

İlkyaz mı dedim rastgele

patlayan fesleğenleri görünce

sonsuzdur kesin

yürekdelen duygularla el ele

kış

kış elbette

ya da öyle

ya güz

onu sevdalılara sor

ama bana kalırsa

bir çocuğun yaz teri gibidir

kurur geçer gider